Er was eens, zo beginnen de meeste sprookjes”.Een appartementje aan zee, gegarandeerde huuropbrengst voor 5 jaar.
Voor ons begon het allemaal in 1988.Vosseslag een bruisend gehucht van De Haan. Met veel horeca, allerlei evenementen en natuurlijk de zee.
Wij gingen een kijkje nemen in Park Atlantis, een bouwwerf maar het leek ons toch wel iets.
De wegen vol putten gingen helemaal heraangelegd worden als de werken voltooid waren.!!!!
Een vakantiepark met zwembad fitnessruimte, Okido waar de kindjes binnen konden spelen.
Een speeltuin en minigolf, superette, bar, bowling, 2 restaurants, souvenirwinkeltje, automatenhal. Zelfs een filmzaal, wel niet modern maar er was toch wel ambiance in de vakantie, ook van mensen buiten het park.
In de zomer vond de jeugd het zelfs fijn om te slapen op het terras, na een zware nacht!!
Onze mooiste herinneringen zijn het uitgangsleven in het park en in de Vosseslag. Maar na een tijdje was de zee niet meer hip genoeg, te duur en ging men liever naar het buitenland. Zo ging het stilletjes bergaf, de overnemers stonden aan te schuiven, maar enkel om een graantje mee te pikken.
De huur werd na 5 jaar niet meer betaald, maar in ons eigen appartement konden we niet. De aangetekende brieven die heen en weer werden gestuurd, waren niet te tellen.
Om de uitbater onder druk te zetten kwamen op een vrijdag middag 250 eigenaars samen aan de ingang (een hele groep). Bussen met vakantiegangers uit Nederland konden niet binnen en zo werd er druk onderhandeld tot er 1 miljoen bfr. cash ineens betaald werd.
Het modderde zomaar wat aan maar investeren zat er niet meer in, alles werd verwaarloosd. En de uitbaters gingen failliet of betaalden hun kosten niet meer. Verhuren deden wij niet meer, hadden er al genoeg geld mee verloren.
Maar moeilijk gaat ook: er werden plannen gemaakt om appartementsblokken bij te bouwen en de wegen te vernieuwen. Waar heb ik dat nog gehoord??? Maar te veel meningen voor en tegen.
Vele eigenaars hebben wij zien komen met grote plannen, maar met 320 eigenaars is het moeilijk over een te komen. En dan gaven ze het op en verkochten maar weer. Er is veel gebeurd de voorbije jaren: verwaarloosde gebouwen opgeruimd, oude bomen verwijderd enzovoort. Fijn dat er mensen zijn die er tijd willen insteken.
De grote blokken netjes gerenoveerd en de andere zullen wel volgen, maar dat gaat niet zonder de broodnodige centjes.
Bedenk ook maar: een park van 8,5 hectare en niet te vergeten incl. parking, waar vind je dat nog aan de kust?
2020 was een ander verhaal. Eerst mochten we er niet naartoe, maar in de zomer, het was lang geleden dat er nog zoveel volk in het park was, fijn om te zien hoe er ‘s avonds getennist en gesport werd.
Ondertussen zijn er weer vele nieuwe eigenaars gekomen die hun appartement netjes in orde zetten. Ik zou zeggen aan sommige mensen: een emmer water en een pot verf kost niet zoveel, als iedereen voor zijn eigen deurtje keert, komt alles goed!
Bedenk ook, achteruit kijken is stil staan, wij kiezen ervoor om vooruit te kijken. Laten we dat samendoen, dan komt het allemaal goed.
Luc&Hilda HOUBRECHTS-ASNONG
Acacia 310