Wij (*) babbelden losjes met Martine Labbeke, de kunstenares die het beeld van de legendarische strandjutter met hart en ziel realiseerde.
Martine Labbeke: “Het klopt dat Mong Devos historisch nooit heeft bestaan. Hij is een legendarische figuur, ontsproten aan de creatieve geesten van enkele plaatselijke lolbroeken, die toch maar de verdienste hadden de Vosseslagfeesten in het leven te roepen. Maar op de wijk d’Heye woonden door de jaren heen heel wat Mongs Devos.
De figuur stelt een strandjutter voor en in de verzonnen avonturen, waaruit de legende is samengesteld, komt hij naar voor als een keuterboer, een garnaalkruier, een konijnenstroper en een kruimeldief. Zo leefden er in de strandwijk veel, in de tijd toen toerisme nog een onbekend begrip was.
De volksmensen leefden van wat hun moestuintje hen bood en wat de zee, het strand en de duinen daaraan konden toevoegen. Mong staat dus symbool voor al die onbekenden, die gewone mensen.
Dit is geen beeld van één generaal, maar van alle onopvallende soldaten samen.”
Naar verluidt was het beeld voor jou ook de realisatie van een droom, een jarenoude wens die je met veel hard labeur eindelijk kon laten uitkomen.
Martine Labbeke: “Iedere kunstenaar, die in onze kustgemeente woont, droomt er ongetwijfeld van ooit het straatbeeld met eigen werk te mogen sieren. Al jaren loop ik met die wens rond. En dan komt die opdracht, je duikt 6 maanden lang onder om met synthetische was de levensgrote figuur op te bouwen, om de gietvormen te maken en om na het gieten de bronzen stukken tot een geheel te monteren en af te werken.
Tot de laatste dag voor de inhuldiging heb ik gepatineerd en gewreven. Daarna heb ik nog wat afgezweet bij de samenstelling van een toepasselijk stukje poëzie (zie volgende pagina), dat mijn vreugde om ‘mijn’ beeldhouwwerk moest illustreren.
Toen officieel de vlag van Mong Devos werd afgehaald, was het niettemin even ontroerd slikken.
Blij ben ik nochtans, dat ik dit beeld heb mogen scheppen, vereerd dat Pé Borny en zijn companen, zelf kruiers en ook een beetje strandjutters in hart en nieren, mij hebben gesteund tot de dag dat Mong er stond en dat zij duidelijk lieten blijken dat ik hun ziel in Mong Devos heb ingebed.”
(*) Bron / et traduit de: Gemeentelijk Informatieblad DE HAAN-CENTRUM / WENDUINE / Harendijke / Vosseslag / Vlissegem / Klemskerke - Nr3/10/06