Wie zijn wij? Wij zijn Brigitte en René en gedurende 11 jaar (van januari 2008 tem december 2018) waren wij de gelukkige eigenaars van een appartementje in Park Atlantis – Mimosa
Hoe zijn wij hier beland?
Totaal onverwachts, want we waren niet op zoek naar een tweede verblijf, zagen we in de weekendkrant in oktober 2007 een klein berichtje: “appartement te koop aan zee in een groot park / 2 afzonderlijke slaapkamers / slaapgelegenheid voor 7 personen / aan een prijs die wij toen zeer laag vonden”.In het weekend kregen we niemand meer vast, maar op maandag konden we komen kijken. We hadden nog nooit van Vosseslag gehoord alhoewel we zeer geregeld met onze hond Candy naar zee kwamen maar meestal in de omgeving Nieuwpoort / Oostduinkerke. Ons Candy voelde zich dadelijk thuis tijdens de bezichtiging. Twee weken later was de voorlopige verkoopovereenkomst ondertekend en op 4 januari 2008 werden wij de trotse eigenaars van een tweede verblijf aan zee.
Hoe beleefden wij die 11 jaar?
Het was een tijd veel wandel- en fietsplezier, maar ook van hard werken en zeer veel plezier maken.
Er werden hechte vriendschappen opgebouwd die vandaag de dag nog steeds verder lopen.
Wandel- en fietsplezier?
Geen plaats beter dan aan zee om veel te wandelen en te fietsen: alleen met ons twee of met de kleinkinderen of met de nichtjes en de neefjes, maar bijna altijd met onze hond of een logee-hond(je).
Hard werken?
Reeds zeer snel werd ik – als nieuwe eigenaar – gevraagd om in het bestuur van Mimosa te komen. Aangezien ik juist halftijds gaan werken was om wat meer tijd voor ons te hebben, hield ik de boot eerst af. Maar dat heb ik niet lang volgehouden …. Zeer snel werd ik voorzitter en secretaris van het bestuur van IrMi. Naast de maandelijkse vergaderingen om de grote renovatiewerken van Iris en Mimosa voor te bereiden en nadien om deze werken op te volgen en bij te sturen waar nodig, werden er in die eerste jaren ook constant tijdelijke opknapwerken in Iris en Mimosa (verven van de traphal, de gang, opruimen van gemeenschappelijke lokalen enz …) uitgevoerd door het bestuur.
Plezier maken en vrienden voor het leven?
Onder het motto van ‘de boog kan niet altijd gespannen zijn’ eindigden vele werkdagen bij ons op het appartement (of bij iemand anders) met een hapje en meerdere drankjes.
Na verloop van tijd (en dat duurde niet zo lang) werd er zelfs buiten de werkmomenten afgesproken voor een pannenkoekje hier of daar, een etentje op het terras en/of een restaurantbezoekje. Zelfs meer dan eens werden we uitgenodigd op een feest in het binnenland bij één van onze nieuwe vrienden.
Ook bij het voorbereiden en organiseren van de rommelmarkt en het 40-jarig bestaan van IrMi, enz … was het steeds hard werken, maar werd er ook veel plezier gemaakt.
Waarom zijn wij dan toch vertrokken uit PA?
Wij woonden in het Leuvense en hadden een grote tuin van 33 are. In 2016 zei mijn echtgenoot dat hij voor hij 70 zou worden in 2020 naar een appartement wou verhuizen. We gaven onszelf 4 jaar om rustig uit te kijken. De bedoeling was een appartement in het Leuvense te kopen en Vosseslag als tweede verblijf te behouden.
Zoals we in 2008 zeer toevallig als tweede verblijver in Vosseslag beland zijn, hebben we ook in 2018 ons droomappartement in Westende gevonden en zijn we definitief als vaste verblijver verhuisd naar ’t zeetje.
Een tweede verblijf op amper 20 km van onze woonplaats leek ons een beetje te veel van het goede en dat is dan ook de enige reden waarom wij PA verlaten hebben.
En toen?
Spijtig genoeg hebben wij hier in Westende samen maar 1 jaar en 4 maanden kunnen genieten van ons nieuwe leven aan
‘t zeetje. In augustus 2019 werd er bij een routinecontrole per ongeluk pancreaskanker bij René vastgesteld en 2 maanden later was hij overleden.
Ik mis ‘mijn zoeteke’ nog elke dag maar koester de mooie herinneringen van hier in Westende, van de 11 jaar in Vosseslag en alle andere van de 37 voorbije jaren. Ik hoop nog geregeld in Vosseslag langs te komen en alle vriendschappen die we daar opbouwden te blijven koesteren.
Brigitte Bongaerts
