De naam Atlantis duikt voor het eerst op in 1985 als het toenmalige vakantiepark alhier, door de socialistische beheerders van die tijd, verkocht werd aan een privé-bouwpromotor die daarvoor de NV. Atlantis oprichtte. Dat werd dan ook de naam van ons Park. Wie dat zou bedacht hebben weten we niet, evenmin of er toen al een symboliek achter gezocht moet worden.
Het woord “Atlantis” komt voor het eerst opduiken in de geschriften van de oude Griekse filosoof Plato. (347 voor Chr.)
Hij beschrijft een fantastisch, mythisch eiland:
“Er regeerden tien koningen over dit paradijselijke eiland en de bewoners leefden er in volmaakte harmonie.”…..
Ze waren ook hun tijd ver vooruit. Terwijl de mensen in de rest van de wereld nog met stenen en pijlen achter dieren aan zaten stond er bij de eilandbewoners elke dag een bord vol vers eten op tafel. Ze droegen zelfs sieraden en kleurrijke kleding. Deze rijke inwoners gingen zich steeds hebberiger gedragen en als straf voor hun verwende gedrag verdwijnt de stad, samen met de inwoners, door natuurrampen, zoals aardbevingen of vloedgolven…..”
(aldus de geschriften van Plato …)
Daarna zijn gedurende honderden jaren historici, schrijvers, dichters enz. blijven zoeken naar waar dit soort paradijs dan wel zou kunnen geweest zijn. Er zijn daarvoor al veel plaatsen op de wereld genoemd. De Canarische eilanden, Zuid Spanje, Mauretanië en zelfs Antarctica worden genoemd. (meer hierover is te lezen op Wikipedia: https://nl.wikipedia.org/wiki/Atlantis_(eiland)
In 2013 werd er zelfs tussen de eilanden van de Azoren, 40 meter diep onder water, een piramide ontdekt waarin sommigen Atlantis zouden willen herkennen.
(bekijk hier een Youtube video hierover: https://www.youtube.com/watch?v=Q9C0VabifwY )
Maar net zoals bij het monster van Loch Ness heeft tot nu toe niemand dat mythische eiland ook echt gezien.
Wij weten natuurlijk in alle stilte wel beter.
Atlantis leeft rustig verder in een klein gehuchtje met de naam Vosseslag. Voor velen onder ons een al dan niet figuurlijk onbetaalbaar paradijsje, waar spijtig genoeg ook niet alles in harmonie kan gebeuren. Wie de tien koningen daar zijn is evenmin geweten ….
Hopelijk staan ons hier ook geen vloedgolven en een onfortuinlijke ondergang te wachten. Want het blijft hier zeker wel “kei-fantastisch” !
Francis Lafosse (Iris)