De werken van de waterhuishouding zijn achter de rug. Met de aanleg van de wadi’s komt er voorlopig een einde aan het vernieuwen van de parkomgeving en de grote uitgaven hiervoor.
De aanleg van een flink deel van onze gemeenschappelijke riolering had een bijkomend voordeel: ook de interne ontkoppeling van regen- en afvalwater bij Dahlia en ALHO werd meegenomen. Dit laatste was bij IrMi niet verplicht want het was niet te realiseren zonder grote interne breekwerken. Een en ander bracht wel meerwerken met zich mee met een grotere financiële kost dan oorspronkelijk gepland. Maar zo gaat het nu eenmaal altijd.
Ook bij de residenties zijn nog werken gepland voor vernieuwing en onderhoud. Op de blokvergaderingen werden deze voorgesteld en goedgekeurd. De grootste werken gaan nog door bij IrMi. De laatste renovatiewerken met de aanpak van de buitenkant van de bergingen zijn wellicht uitgevoerd bij het verschijnen van dit Krantje. Maar deze kosten zijn al betaald door de mede-eigenaars en maken deel het van het reservefonds van IrMi. Ook hier liep de datum van uitvoering veel langer uit dan voorzien. Maar dit is niets nieuws.
Dit jaar zijn er geen grote werken meer voorzien in de gemeenschappelijke delen. We moeten in de eerste plaats de extra kosten financieren van de werken die in 2019 werden uitgevoerd. Voor de verre of nabije toekomst worden wel plannen gemaakt. Zo moet volgens de beslissing van de Algemene Vergadering van 2014 na de waterhuishouding werk gemaakt worden van asfaltering van sommige wegen en de verdere verfraaiing van de inkom.
Binnen de Raad van Mede-eigendom werd een werkgroep opgericht om een nieuw circulatieplan uit te werken. De Raad wenst het autoverkeer zoveel mogelijk aan de buitenkant van het Park te laten verlopen voor de verkeersveiligheid van jong en oud. Dit zal bepalen welke wegen nog een vernieuwing met asfalt nodig hebben. En ook de eventuele vernieuwing van de verlichting op basis van een lichtplan zal hiermee rekening moeten houden. Dit is niet op een twee drie beslist.
Het in orde stellen van ons Park is er de laatste 5 jaar met rasse schreden op vooruit gegaan. Het einde van de tunnel komt in zicht maar zo’n globale vernieuwing is nu eenmaal een werk van lange adem. Het grootste deel van de weg is afgelegd. In 2020 is het tijd voor een adempauze.
Robert Vermeersch